ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ

Ανέστης Μωυσιάδης

Η αχαριστία είναι μια χρονία και μη θεραπεύσιμη ψυχική νόσος, η οποία έχει περιγραφεί από αρχαιοτάτων χρόνων. Μάλιστα οι αρχαίοι Έλληνες την είχαν κατατάξει στην κατηγορία των ποινικών αδικήμάτων και ετιμωρείτο.

Η συμπτωματολογία της νόσου εκδηλώνεται εν ευθέτω χρόνω από τον αχάριστο κατά του ευεργετήσαντος αυτόν με αγνωμοσύνη, ζηλοφθονία και μίσος, τα οποία πηγάζουν από την αδυναμία και ανικανότητα του αχαρίστου εις το να δημιουργεί και να παράγει και εν τέλει ο αχάριστος προβαίνει σε πράξεις ακραίας αναισχυντίας κατά του ευεργέτου αυτού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο συγγραφεύς Ξενοφών.

Μια ιδιαίτερη μορφή αχαριστίας αποτελεί η...

πολιτική αχαριστία, που στις μέρες μας διαπιστώσαμε σε μέγιστο βαθμό το "μεγαλείο"της.

Ιδού δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Παράδειγμα 1ο. Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Χώρας και υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο κάτω από δύσκολες συνθήκες για τη Χώρα, αρκετοί βουλευτές

του ΠΑΣΟΚ αντέδρασαν αρνητικά και καταψήφισαν στη Βουλή

το μνημόνιο, βάλλοντας εναντίον του τότε Προθυπουργού και αποχώρησαν από το ΠΑΣΟΚ. Στη συνέχεια όμως προσχώρησαν

στον μικρό τότε ΣΥΡΙΖΑ, και, "χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην,

χωρίς αιδώ", όπως γράφει στο ποίημά του ΤΕΙΧΗ και ο Κ.Καβάφης, πήραν μαζί τους και τη βουλευτική έδρα, λες και εκλέχτηκαν μόνοι τους ως ανεξάρτητοι, κατηγορώντας μάλιστα και τον πολιτικό χώρο που τους ανέδειξε στο βουλευτικό αξίωμα, από τον οποίο ευεργετήθηκαν πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως οι ιδιοι, αλλά και ένας σημαντικός αριθμός προσώπων του περιβάλλοντός τους.

Δεν είχαν την πολιτική ανδρεία και το θάρρος να παραιτηθούν από το βουλευτικό αξίωμα, γιατί δεν ήθελαν να στερηθούν τα σχετικά οφέλη που απορρέουν από αυτό. Μοναδική εξαίρεση απετέλεσαν δύο μόνον βουλευτές που αξίζει να τους αναφέρω και να τους συγχαρώ δημόσια για τις ηθικές αξίες που υπηρετούν και δεν τις πρόδωσαν, ο Γιώργος Φλωρίδης και ο Έκτορας Νασιώκας, π.βουλευτές του Κιλκίς και της Λάρισας αντίστοιχα, οι οποίοι παρέδωσαν τις βουλευτικές τους έδρες και αποχώρησαν.

Θα μπορούσαν οι "αντιστασιακοί" βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατά του μνημονίου να συγκροτήσουν ένα αντιμνημονιακό μπλοκ εντός του ΠΑΣΟΚ, ώστε να κρατηθεί έτσι το Κόμμα τους, αν όχι μέγιστο, αρκετά μεγάλο. Αντ'αυτού όμως προτίμησαν την αποστασία λόγω μνημονίου και χωρίς να παραιτηθούν των προσωπικών τους συμφερόντων, διατηρώντας και τη βουλευτική καρέκλα.

Παράδειγμα 2ο. Χιλιάδες στελέχη του ΠΑΣΟΚ από όλη την Ελλάδα, που προσέφεραν υπηρεσίες στο πρώην κραταιό Κίνημα, αλλά "ανταποδοτικά", γιατί, οφελήθηκαν τόσο οι ίδιοι, όσο και πρόσωπα του συγγενικού τους περιβάλλοντός, που διορίστηκαν στο Δημόσιο, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και σε Οργανισμούς κοινής ωφελείας με καθαρά κομματικά κριτήρια, λύνοντας δια βίου το βιοποριστικό τους πρόβλημα, και πλέον ως άκρως "ιδεολόγοι", προσχώρησαν στον "αντιμνημονιακό" τότε και νυν τον μάλα φιλομνημονιακό Σύριζα.

Αξίζει να αναφερθεί ότι πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ παρέμειναν στο Κίνημα τιμώντας την ιστορία του, αλλά και τα πολλά θετικά που προσέφερε αυτό το Κόμμα στη Χώρα.

Βεβαίως, ειδικές μελέτες για την πολιτική αχαριστία δεν υπάρχουν και άρα ειδικά συμπεράσματα δεν μπορούν να εξαχθούν. Έχοντας όμως ο καθένας υπόψη όλα όσα διαδραματίστηκαν στα χρόνια που πέρασαν και αυτό που είπε πριν από δύο χιλιάδες πεντακόσια χρόνια ο Πατέρας της Ιστορίας Ηρόδοτος, ότι "Ο ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΧΑΡΙΣΤΩΝ", αλλά και ο φιλόσοφος Σωκράτης το γνωστό σε όλους μας "ΦΟΒΟΥ ΤΩΝ ΥΠΟ ΣΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΩΝ", μπορεί να βγάλει κανείς εύκολα τα δικά του συμπεράσματα περί πολιτικής αχαριστίας την περίοδο που διανύουμε, αλλά και στο μέλλον, γιατί όπως ανέφερα στην αρχή, η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ είναι χρονία και μη θεραπεύσιμη ψυχική νόσος.

Ανέστης Μωυσιάδης

Καρδιολόγος
π.Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Πιερίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου